Kunst

Houd moed, heb lief!

De Utrechtse Dichter Ingmar Heytze werd door de bewoonster gevraagd om passanten een hart onder de riem te steken. Het werd: “Houd Moed, heb Lief!” een regel uit een langer gedicht. Nog steeds prijkt deze tekst op de zijgevel van het huis op de Parkzichtlaan 298 (’t Zand).

Het hele gedicht luidt: 
Ik ken u niet. Ik zal u nooit herkennen.
Ik ben er pas als u mij ziet en eerder niet,
ik ben maar een paar regels op een schutting in de stad.
Bedankt dat u mij leest. Ik heb alleen de woorden waar ik uit besta.
Het zijn: houd moed, heb lief, wees eerlijk, geef nooit op – als het slecht gaat, zal het beter gaan.

De Leidsche Rijnse columnist Wouter de Heus schreef er o.a. het volgende over in zijn column uit 2016.
“De ene dichtregel is de andere niet. Buiten het feit dat het hier een waarheid als een koe betreft, over smaak niet te twisten schijnt en de ene dichter nu eenmaal anders gebekt is dan zijn of haar collega, ga ik toch gevaarlijk doen: gedichten vergelijken. En ik vind dat ik daar alle recht toe heb omdat beide gedichten waar ik het over wil hebben de openbare ruimte van Leidsche Rijn sieren. Op de zijgevel van een comfortabel herenhuis aan de Parkzichtlaan prijkt al enige jaren een deel van een gedicht van onze eigen Ingmar Heytze. Heel groot en heel wit is voor een ieder te lezen: “Houd moed… Heb lief.” Krachtig en kort, dat zijn in mijn optiek de mooiste.

Hoewel ik hem slechts een paar keer per jaar spreek, voelt het wel alsof wij elkaar inmiddels kennen. En het is heerlijk om echte kunstenaars te kennen. Want dat is Heytze ontegenzeggelijk. Om naar deze mensen te kijken en te luisteren geeft het leven mij net dat gouden randje om het dragelijk te houden.  Naast het krachtige “Houd moed… Heb lief”, is er dus zeer recent een andere dichtregel in mijn dagelijkse openbare ruimte verschenen. Op de prachtige westelijke damwand van Leidsche Rijn Centrum verscheen het mosgedicht: “Ik was uit mijn hart gevallen… ging naar buiten en zag de wereld als een snoepdoos.”

Deze voor mij onnavolgbare tekst is gemaakt met buurtbewoners in het kader van een project om mensen meer binding met hun buurt te geven. Hartstikke lief en prachtig natuurlijk, maar een lekkere zin levert zoiets natuurlijk niet op. De buurt is nu eenmaal geen Ingmar Heytze. Hoe lovenswaardig het initiatief ook: dichten is een vak.”

Gegevens 
Adres Parkzichtlaan 298

Meer weten?
Wil je meer kunst in de openbare ruimte bekijken? Lees de informatie Kunst.
Wil je het mosgedicht eens bekijken? Lees de info op
En wil je meer weten over de buurt ’t Zand? Lees dan alles op ’t Zand

Houd Moed