HaarzuilensHistorie

Betonnen boomstammen brug

Halverwege de Bochtdijk, vlakbij Kasteel de Haar is de brug niet wat je denkt dat je ziet. Over de weg gaat namelijk een brug die gemaakt lijk van boomstammen. Op het eerste gezicht lijkt het een houten brug, maar van dichtbij blijken de frivole takken van kunstig geboetseerd beton.

Deze brug werd aangelegd zodat de baron en zijn vrouw destijds tijdens een rijtour of wandeling niet de openbare weg (de Bochtdijk) hoefde over te steken. Er was ook nog een ranke voetgangers brug in de parktuin maar deze verdwenen. de bredere voor rijtuigen is beweerd gebleven. Deze is naar de laatste mode van rond 1900 uitgevoerd in cementrustiek. Hierbij wordt cementmortel aangebracht op een bewapening van ijzer of kippengaas en het oppervlakte op kunstige wijze bewerkt tot natuurgetrouwe takken en stammen, compleet met schord, nerven en knoesten.

De monumentale rustieke betonnen brug met hek gaat over de Bochtdijk. De grote rustieke brug over de Bochtdijk stamt uit circa 1906 en is de verbinding tussen het Noorder- en Zuiderpark van de tuinen van Kasteel De Haar.
Hij heeft betonnen, gecementeerde rechte leuningen met korte rechte staanders waartussen vulwerk van imitatie rustieke takken. Een recht plankier, gestut door rechte en schuine imitatie balken en betonnen staanders, balken, leuningen en vulwerk zijn imitatie houtnerven en schors getekend.
De brug heeft grote ornamentele waarde voor de gehele parkaanleg en voor het gezicht vanaf de Bochtdijk. De brug werd in 1997 gerestaureerd.

Aan de noordzijde van deze brug staat een ornamenteel smeedijzeren hek, dat waarschijnlijk uit dezelfde tijd dateert. De ornamentele gietijzeren pijlers aan weerszijden worden bekroond door een bol. Het hek is wit en rood geschilderd.

De waardering van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed zegt dat het in cultuurhistorisch opzicht van algemeen belang is vanwege:  de ornamentele waarde; – de ensemblewaarde; – de zeldzaamheidswaarde.

Gegevens
Bouwjaar 1906
Architect/ontwerper: F.J. Moerkoert (uit Utrecht)

bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en verborgen schatten, gebouwen van Natuurmonumenten.